G3

 قدم میزنم و هیاهوی شهر را نظاره گرم. چندقدم جلو تر کافه ی دنجی است که گاهی اوقات سری به آنجا میزنم. به آنجا می روم...یک فنجان قهوه سفارش می دهم. خنکای نسیم بهاری صورتم را نوازش می کند. آی که چقدر این هوا عالیست! چشمانم را میبندم و نفس عمیقی می کشم. کششی به بدنم می دهم،چشمانم را باز می کنم نگاهم به دختری می افتد که چند میز آن طرف تر نشسته است. محو تماشایش میشوم...زیباست! یک مانتوی آبی آسمانی با شال سبز خیلی خوش رنگی که به خوبی باهم ست شده اند پوشیده است...گیسوهای بافته شده اش از زیر شال پیداست که در انتهایش یک کش مو با گل سرخ دارد. با عجله کتاب ها و جزوه هایش را و G3...ادامه مطلب

از محل کار به سمت خانه میروم ..
قدم زنان..تا خانه فاصله ی زیادی نیست..
ناگهان صدایی توجهم را به خود جلب می کند..
صدای فریاد های دخترکی غریب...
در کوچه پس کوچه های شهر...
صدا کم میشود..
ناله های ضعیف..
کم کم خاموش میشود..دیگر صدایی به گوش نمی رسد.
انگار از حال رفته است..
بی جان افتاده در کنج دیوار یک کوچه بن بست..
غرق در خون...
معصومیتش با قطره های اشکش ریخت..
و گم شد در تاریکی شهر ..

#مرضیه_قاسمی

G3...